از آغاز

 !هر چه می روم تمام نمی شود

قدح شکسته بر بلندی هام

نفس کم آورده این اسب در انگبین زردآبه ی آن مراسم شوم
که دست به دست زنانم را پیمانه می کرد و سر می کشید

جاری

  روان و نرم و نرم

 !قاطی ام کن ابولمرگ

ما هنوز تن به چیزی نداده ایم

یعنی سزاوار کارون شدیم

 !و از بالا و پایین جانمان را خردیدند 

بگو

 بنگ - بنگ ِ بر آستین ها و زخم ها روی سلول های  زخمم شکافته از بس که نیستی و 

من از همین جا اعلام می کنم که مرده است 

و از گوشه های زیر تخت فرو ریخت 

! دست آخر قبیله را هم مفت خریدند

بگو بمیرد این گله ای که رم کرده روی استخوان هام!

! خزیده روی سینه ام هنگفت ، تپیده روی سینه ام  کسی که راه می رود و نمی میرد

 ...بگو 

 بگو که اینجا

  !قند ِ هار است